ارزیابی و آزمون‌های رشدی کودکان

فلج مغزی گروهی از اختلالات است که حرکات طبیعی را در قسمت های مختلف بدن تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در وضعیت بدنی، نحوه راه رفتن (راه رفتن)، تون عضلات و هماهنگی حرکت شود.

کلمه “مغزی” به مغز مغز اشاره دارد که بخشی از مغز است که عملکرد حرکتی را تنظیم می کند. “فلج” فلج حرکت ارادی در قسمت های خاصی از بدن را توصیف می کند.

انواع مختلفی از فلج مغزی وجود دارد که با محل آسیب مغزی مشخص می شود. بسته به محل و میزان آسیب شدید مغز، علائم می تواند متفاوت باشد.

انواع فلج مغزی عبارتند از:

فلج مغزی آتاکسیک: این نوع در اثر آسیب مخچه ایجاد می شود که منجر به مشکلاتی در کنترل حرکت و حرکت می شود.
فلج مغزی آتتوئید/دیسکینتیک: ناشی از گانگلیون های پایه و/یا آسیب مخچه. علائم شامل نوسان تون عضلانی و حرکات غیر ارادی است.
فلج مغزی هیپوتونیک: این نوع نادر که در اثر آسیب مخچه نیز ایجاد می شود، با عضلات فلاپی، انعطاف پذیری بیش از حد و تحرک ضعیف مشخص می شود.
فلج مغزی اسپاستیک: شایع ترین نوع فلج مغزی است که در اثر آسیب به قشر حرکتی یا مجاری هرمی ایجاد می شود و با عضلات سفت و حرکات تند و سریع مشخص می شود.
فلج مغزی مختلط: چندین ناحیه آسیب مغزی می تواند باعث شود بیماران به بیش از یک نوع فلج مغزی مبتلا شوند.

بسته به نحوه مدیریت این بیماری، مهارت های حرکتی می توانند در طول زمان بهبود یا بدتر شوند. در حالی که علائم و شدت آن از موردی به مورد دیگر متفاوت است، گزینه های پزشکی و حمایتی زیادی برای کمک به کودکان مبتلا به فلج مغزی وجود دارد که زندگی کاملی داشته باشند.