گفتاردرمانی

گفتاردرمانی یک روش درمانی است که برای بهبود مشکلات گفتاری، زبانی و بلع افراد استفاده می‌شود. این شامل تمرینات و فعالیت‌هایی است که توسط گفتاردرمانگران تخصصی اجرا می‌شود، با هدف بهبود گفتار، زبان، و ارتباطات اجتماعی.

فهرست مطالب

گفتاردرمانی به افرادی که در صحبت کردن مشکل دارند کمک می‌کند تا بهتر ارتباط برقرار کنند و موانع ناشی از اختلالات گفتاری را از بین ببرند. اهداف گفتاردرمانی شامل بهبود تلفظ، تقویت عضلات مورد استفاده در گفتار و یادگیری صحیح صحبت کردن است. برای بسیاری از مشکلات و اختلالات گفتاری مختلف، از مشکلات کوچکتر مانند صدای خشن گرفته تا از دست دادن نسبی گفتار به دلیل آسیب مغزی گفتاردرمانی درمان دارد.

گفتاردرمانی چه نوع اختلالاتی را می‌تواند درمان کند؟

گفتاردرمانی می‌تواند برای درمان اختلالات زبانی، اختلالات گفتاری و مشکلات بلع استفاده شود.

اختلالات زبانی

اختلال زبان دوران کودکی بر توانایی کودک در یادگیری صحبت کردن، نامگذاری اشیاء و ساختن جملات کامل تأثیر می‌گذارد. اگرچه علل این اختلالات اغلب مشخص نیست، اما عوامل خطر اصلی شناخته شده عبارتند از مشکلات شنوایی، مشکلات کلی رشد و اختلالات موثر بر رشد مغز.

اختلالات زبانی در بزرگسالان تقریباً همیشه در نتیجه آسیب مغزی یا بیماری است. به عنوان مثال، افرادی که سکته مغزی کرده‌اند، اغلب در جمله بندی یا به خاطر سپردن کلمات مشکل دارند. آن نوع اختلال آفازی نامیده می شود.

اختلالات گفتاری

افراد مبتلا به اختلالات گفتاری در تولید صداهای گفتاری، بیان کلمات به وضوح یا روان صحبت کردن مشکل دارند.

کودکان اغلب در تلفظ مشکل دارند و ممکن است صداهای خاصی را با صداهای دیگر عوض کنند. اختلالات گفتاری ممکن است نتیجه اختلالات رشدی باشد، اما عوامل روانشناختی نیز ممکن است نقش داشته باشند. بزرگسالان مبتلا به بیماری‌های عصبی گاهی اوقات اختلالات گفتاری نیز دارند که اغلب درک آنها را دشوار می‌کند.

گروه دیگری از اختلالات گفتاری که به عنوان اختلالات روانی شناخته می شوند، شامل مشکلاتی در جریان یا یکنواختی گفتار هستند. افراد مبتلا به این نوع اختلال ممکن است به عنوان مثال لکنت داشته باشند. هنگامی که افراد لکنت زبان دارند، اغلب مکث‌هایی در گفتارشان وجود دارد، یا صداها یا هجاهای خاصی را تکرار یا طولانی می‌کنند. بهم ریختگی گفتاری غیرعادی سریع است که تلفظ را نادقیق می‌کند یا صداها یا قسمت‌هایی از کلمات را حذف می کند.

اختلالات صدا (دیسفونی)

در اختلال صدا ممکن است صدای افراد خشن، کشیده و تقریباً ساکت به نظر برسد. اغلب صدا تا حدودی ضعیف است – به عبارت دیگر، فرد قادر به صحبت با صدای بلند نیست. اختلالات صدا ممکن است از صحبت کردن بیش از حد یا با صدای بلند، استفاده از تکنیک تنفس اشتباه، یا مشکلات مربوط به جعبه صدا (حنجره) مانند گره‌های صوتی ایجاد شود. دلایل روانی مانند افسردگی یا واکنش به یک رویداد ناراحت کننده نیز می تواند صدای فرد را تغییر دهد.

مشکل در بلع

در افرادی که مشکلات بلع دارند، حرکات عضلات درگیر در بلع تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این مسئله منجر به مشکلاتی در انتقال غذا از طریق دهان و گلو می‌شود. علت اغلب بیماری یا اختلال سیستم عصبی مانند بیماری پارکینسون، ام اس، زوال عقل، عفونتی مانند بیماری لایم یا کزاز، یا آسیب به سر است. اگر غذا به دلیل اختلال در بلع وارد ریه‌ها شود، می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.

چه درمان‌هایی در گفتاردرمانی استفاده می‌شود؟

تکنیک‌های گفتاردرمانی مختلفی برای هر یک از زمینه‌هایی که در بالا توضیح داده شد وجود دارد – معمولاً به یک سری جلسات درمانی طولانی نیاز است که هر جلسه ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد.این جلسات ممکن است به صورت گروهی یا تک به تک انجام شوند.

رویکردهای درمانی مورد استفاده در گفتار درمانی عبارتند از:

تمرین های ادراک، به عنوان مثال برای تمایز بین صداها و هجاهای فردی
تمرین هایی برای تولید صداهای خاص و بهبود روان گفتار
تمریناتی برای بهبود تنفس، بلع و صدا
با استفاده از چیزهایی مانند زبان اشاره، تابلوهای ارتباطی و گفتار به کمک رایانه به برقراری ارتباط کمک کنید
توصیه هایی برای افرادی که نیاز به گفتار درمانی دارند، والدین آنها و سایر عزیزان
حمایت از اجرای این اقدامات در زندگی روزمره

برای اینکه درمان در طولانی مدت کمک کند، اغلب مهم است که به طور منظم این تکنیک ها را در خانه نیز تمرین کنید.

می‌خواهید بهترین خدمات توانبخشی را دریافت کنید؟

آیا به دنبال بهبودی در کیفیت زندگی خود هستید؟ با ما، بهترین خدمات توانبخشی را تجربه کنید. تیم ما از متخصصین و درمانگران مجرب با همراهی شما، به سرعت به هدفتان نزدیک خواهند شد. از امروز با ما همراه باشید و زندگی را با انرژی و امید پر کنید!