کودکان مبتلا به اوتیسم
اوتیسم یک اختلال عصبی است که می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر روی توانایی‌ها و رفتارهای کودکان داشته باشد. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است با مشکلات در ارتباط و ارتباطات اجتماعی، محدودیت‌های درک در جهان اطراف، و الگوهای تکراری و محدود در علاقه‌ها و فعالیت‌هایشان روبرو شوند. با این حال، با توجه به مداخله‌های مختلف از جمله آموزش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی، توانمندسازی خانواده، و درمان‌های رفتاری، کودکان مبتلا به اوتیسم می‌توانند مهارت‌های اجتماعی و زندگی روزمره خود را بهبود بخشند و یک زندگی معنادارتر را تجربه کنند.
فهرست مطالب
کودکان مبتلا به اوتیسم: اختلال طیف اوتیسم (ASD) مشکلی است که بر سیستم عصبی و رشد و تکامل کودک تأثیر می‌گذارد. اغلب در ۳ سال اول زندگی کودک خود را نشان می‌دهد.
به نظر می رسد برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم در دنیای خود زندگی می‌کنند. آنها به کودکان دیگر علاقه ای ندارند و فاقد آگاهی اجتماعی هستند. کودک مبتلا به اوتیسم روی پیروی از یک روال تمرکز می‌کند که ممکن است شامل رفتارهای عادی باشد. کودک مبتلا به این اختلال اغلب در برقراری ارتباط با دیگران نیز مشکل دارد. آنها ممکن است به محض دین بچه‌های دیگر شروع به صحبت نکنند. آنها ممکن است تمایلی به برقراری ارتباط چشمی با افراد نداشته باشند.
اوتیسم می‌تواند کودک را از رشد مهارت‌های اجتماعی باز دارد. این مشکل تا حدی به این دلیل است که کودک ممکن است قادر به درک حالات چهره یا احساسات افراد دیگر نباشد. کودک مبتلا به اوتسیم ممکن است:
- نخواهد لمس شود
- تمایل به تنهایی بازی کردن
- عدم تمایل به تغییر روال ها
کودک همچنین ممکن است حرکات را تکرار کند، مثلا تکان دادن دست‌ها و یا همچنین ممکن است وابستگی غیر طبیعی به اشیا داشته باشند. اما کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است برخی از وظایف ذهنی را نیز به خوبی انجام دهد، به عنوان مثال، ممکن است کودک بهتر از سایر کودکان بتواند شمارش یا اندازه گیری کند و یا از حافظه بهتری برخوردار باشد. این کودکان ممکن است در هنر یا موسیقی عملکرد خوبی داشته باشند یا بتوانند چیزهای خاصی را به خوبی به خاطر بسپارند.
علت اوتیسم در کودکان چیست؟
کارشناسان نمی‌دانند چه چیزی باعث اوتیسم می شود. ممکن است توسط ژن های خاصی ایجاد شود و یا ناشی از اختلالاتی در ساختار‌های فیزیکی و شیمیایی مغز باشد. اوتیسم با هیچ واکسنی در کودکان ایجاد نمی‌شود.
موارد دیگری که ممکن است باعث اوتیسم شوند، عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض سموم موجود در محیط قبل یا بعد از تولد
- عفونت های شدید مانند مننژیت یا آنسفالیت که منجر به آسیب مغزی می شود
- مشکلات حین تولد
- عفونت های قبل از تولد
کدام کودکان در معرض خطر ابتلا به اوتیسم هستند؟
پژوهشگران علل اولیه اوتیسم را نمی‌دانند اما مطالعات نشان می‌دهند که تاثیرات محیطی در کنار علل وراثتی می‌توانند به نحوی منجر به اوتیسم شوند. برخی عوامل افزایش‌دهنده احتمال ابتلا به اوتیسم عبارتند از:
- داشتن خواهر و یا برادر مبتلا به اوتیسم
- داشتن والدین سالمند
- داشتن شرایط ژنتیکی خاص؛ مانند سندرم داون یا سندرم ایکس شکننده
- وزن کم هنگام تولد
اوتیسم در تمام گروه‌های نژادی، قومی و اجتماعی-اقتصادی رخ می‌دهد. این اختلال در پسران بسیار بیشتر از دختران اتفاق می‌افتد. چهار تا پنج برابر بیشتر از دختران، پسران مبتلا به اوتیسم هستند.
برخی از اختلالات ژنی که در خانواده ها وجود دارد می تواند خطر ابتلا را در کودک افزایش دهد. این شامل:
- سندرم شکننده-X
- فنیل کتونوری (PKU)
- نوروفیبروماتوز
- توبروس اسکلروزیس
- مشکلات کروموزومی
ممکن است فرزند شما به آزمایش ژنتیکی نیاز داشته باشد تا دریابید که آیا مشکل دیگری ایجاد شده است یا خیر.کارشناسان فکر می کنند که این به این دلیل است که چندین ژن از هر دو والدین ممکن است با هم عمل کنند و باعث ASD شوند.
علائم کودکان مبتلا به اوتیسم
علائم اجتماعی
هر کودک ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد. در زیر شایع ترین علائم اوتیسم آورده شده است.
- در ارتباط چشمی با دیگران مشکل دارد.
- در دوست یابی یا تعامل خوب با کودکان دیگر مشکل دارد.
- علائم ارتباطی
- با دیگران ارتباط خوبی برقرار نمی کند.
- در سنین بالاتر نسبت به سایر کودکان شروع به صحبت می کند یا اصلا صحبت نمی کند.
- وقتی کودک قادر به صحبت کردن باشد، از گفتار در محیط های اجتماعی استفاده نمی کند.
- کلمات یا عبارات (اکولالیا) را تکرار می کند یا قسمت هایی از گفتگو را از تلویزیون یا فیلم تکرار می کند.
علائم رفتاری
- حرکات مکرر مانند تکان دادن یا تکان دادن انگشتان یا دست ها را انجام می دهد.
- ممکن است نسبت به برخی چیزهای اطراف خود مانند نور، صدا، لمس یا مزه بیش از حد حساس یا کمتر حساس باشند.
- تشریفاتی دارد.
- نیاز به روتین دارد.
علائم اوتیسم ممکن است شبیه یک سری از بیماری‌های دیگر باشد، برای تشخیص مطمئن به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص کودکان مبتلا اوتیسم
هیچ آزمایش پزشکی به تنهایی نمی‌تواند اوتیسم را تشخیص دهد. متخصصین اوتیسم از دستورالعمل‌های خاصی برای کمک به تشخیص اوتیسم در کودکان قبل از ۲ سالگی استفاده می‌کنند. این دستورالعمل‌ها می‌توانند به تشخیص زودهنگام این اختلال کمک کنند. کودکانی که تشخیص زودهنگام می‌گیرند، می‌توانند بلافاصله درمان را شروع کنند.
دستورالعمل‌ها می‌گوید که همه کودکان باید قبل از ۲ سالگی از نظر اوتیسم و سایر اختلالات رشد غربالگری شوند. کودکانی که علائم رشد یا اختلالات رفتاری دارند باید ارزیابی‌های بیشتری برای اوتیسم انجام دهند.
متخصصین اوتیسم به دنبال مشکلات زیر در هنگام ملاقات با کودک قبل از ۲ سالگی هستند:
- تا سن ۱۲ ماهگی هیچ حرف زدن، اشاره کردن یا اشاره کردن وجود ندارد.
- تا سن ۱۶ ماهگی هیچ کلمه ای گفته نمی شود.
- تا ۲۴ ماهگی هیچ عبارت دو کلمه‌ای وجود ندارد، فقط کلمات یا صداهای دیگران را تکرار می‌کند.
- از دست دادن هر گونه مهارت زبانی یا اجتماعی در هر سنی.
- نداشتن هیچگونه تماس چشمی در ۳ تا ۴ ماهگی.
اگر کودکی هر یک از مشکلات فوق را داشته باشد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ارزیابی بیشتری انجام می‌دهد. این به شما کمک می‌کند نشان دهید که آیا فرزند شما اوتیسم یا اختلال رشد دیگری دارد یا خیر. ممکن است فرزند شما به این آزمایشات غربالگری نیز نیاز داشته باشد:
- معاینه سیستم عصبی
- تست های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، ام آر آی یا اسکن PET
- تست های سلامت روان
- آزمایشات ژنتیکی برای بررسی مشکلات ژنی که باعث اوتیسم یا سایر اختلالات رشدی می‌شوند
درمان کودکان مبتلا به اوتیسم
هر کودک مبتلا به اوتیسم به برنامه درمانی خاص خود نیاز دارد، به این دلیل که کودکان مبتلا به اوتیسم می‌توانند در میزان کمک مورد نیازشان بسیار متفاوت باشند. برنامه‌هایی که بهترین عملکرد را دارند برنامه‌هایی هستند که در اسرع وقت شروع می‌شوند و شامل حضور و درگیر شدن والدین می‌شوند.
درمان ASD شامل موارد زیر است:
- برنامه های تغییر رفتار این برنامه ها مهارت‌های اجتماعی، مهارت های حرکتی و مهارت های تفکر (شناختی) را آموزش می‌دهند. آنها می‌توانند به کودک کمک کنند تا رفتارهای مشکل ساز را تغییر دهد.
- برنامه های آموزشی ویژه اینها بر مهارت‌های اجتماعی، گفتار، زبان، مراقبت از خود و مهارت های شغلی تمرکز دارند.
- دارو. برخی از کودکان برای کمک به درمان برخی از علائم اوتیسم به دارو نیاز دارند.
ممکن است کودک و خانواده شما نیز نیاز به مراجعه به متخصص سلامت روان داشته باشند. این متخصصین می‌تواند به والدین مشاوره، آموزش مهارت‌های اجتماعی و درمان انفرادی بدهد، همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین برنامه‌های درمانی را برای فرزندتان پیدا کنید.
دارودرمانی در اوتیسم چه کمکی می کند؟
در مواردی افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است نیاز به مصرف دارو هم داشته باشند.
فرد دارای اوتیسم با مصرف دارو احتمالا مشکلات کمتری در موارد زیر خواهد داشت:
- تحریک‌پذیری
- پرخاشگری
- رفتارهای تکراری و کلیشه‌ای
- بیش‌فعالی
- مشکلات توجه و تمرکز
- اضطراب و افسردگی
می‌خواهید بهترین خدمات توانبخشی را دریافت کنید؟
آیا به دنبال بهبودی در کیفیت زندگی خود هستید؟ با ما، بهترین خدمات توانبخشی را تجربه کنید. تیم ما از متخصصین و درمانگران مجرب با همراهی شما، به سرعت به هدفتان نزدیک خواهند شد. از امروز با ما همراه باشید و زندگی را با انرژی و امید پر کنید!