مشکلات بینایی کودکان فلج مغزی
فهرست مطالب
فلج مغزی با چندین بیماری مرتبط از جمله مشکلات بینایی مرتبط است. بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی مشکلات بینایی را تجربه می‌کنند. همه کودکان باید به طور منظم تحت غربالگری قرار گیرند تا مداخلات در اسرع وقت برای کسانی که به آنها نیاز دارند انجام شود.
مشکلات بینایی در فلج مغزی چقدر شایع است؟
کودکان مبتلا به فلج مغزی نسبت به کودکان سالم میزان شیوع اختلال بینایی بالاتری دارند. در یک مطالعه، 76 درصد از کودکان مبتلا به فلج مغزی به نوعی مشکل بینایی یا بیماری چشمی داشتند.
مطالعه دیگری روی 419 کودک مبتلا به فلج مغزی انجام شد. از این کودکان، 266 نفر تا حدی دچار اختلال بینایی بودند. 11 درصد از کودکان دارای اختلال بینایی شدید بودند.
انواع اختلال بینایی مرتبط با فلج مغزی
علل اختلال بینایی در کودکان مبتلا به فلج مغزی به دو دسته تقسیم بندی می‌شوند: علل مرتبط به چشم و ساختارهای آن و موارد مرتبط با مغز و آسیب‌های مغزی.
مشکل بینایی مغزی
یک ناتوانی بینایی است که در اثر آسیب مغزی ایجاد می‌شود. شدت آسیب بستگی به این دارد که کدام قسمت از مغز آسیب دیده است و آسیب چقدر جدی است.
علائم CVI عبارتند از:
- مشکل در تمرکز بر روی اشیاء
- تاری دید
- از دست دادن دید میدانی
- مشکلات حرکات سریع چشم
- مشکل در تشخیص چهره های آشنا
همه کودکان همه علائم این نوع اختلال را نشان نمی‌دهند. خوشبختانه علائم با گذشت زمان بدتر نمی‌شوند. در واقع، با درمان، علائم حتی ممکن است بهبود یابد. کودکان اغلب با استفاده از عینک های طبی اصلاحی، لنزهای تماسی یا سایر وسایل کمک بصری و کاردرمانی بینایی می‌توانند این مشکلات را به حداقل برسانند.
اختلال بینایی ناشی از مشکلات ساختاری چشم
برخی از کودکان مبتلا به فلج مغزی به دلیل مشکلاتی که مستقیماً در چشمانشان وجود دارد، برخلاف مغز، مشکلات بینایی را تجربه خواهند کرد. شایع‌ترین نوع مشکلات بینایی مرتبط با اختلال چشم عبارتند از:
استرابیسم
استرابیسم یک وضعیت پزشکی است که با چرخش چشم‌ها به جهات مختلف مشخص می‌شود. به عنوان مثال، یک چشم به سمت بالا می‌چرخد در حالی که چشم دیگر به سمت پایین نگاه می‌کند، یا یک چشم به سمت داخل می‌چرخد در حالی که چشم دیگر به سمت بیرون حرکت می‌کند. این وضعیت می‌تواند منجر به تاری دید و آمبلیوپی شود که به عنوان «تنبلی چشم» نیز شناخته می‌شود، که می‌تواند باعث شود مغز سیگنال‌های چشم کمتر غالب را نادیده بگیرد.
ورزش های چشم و عینک های طبی گزینه‌های درمانی معمولی برای استرابیسم هستند. در برخی موارد، کودک ممکن است نیاز داشته باشد که یک چشم بند روی چشم قوی‌تر بپوشد، که به بهبود بینایی در چشم «تنبل» کمک می‌کند. برای کودکانی که پس از اتمام این گزینه‌ها نیاز به کمک پزشکی بیشتری دارند، پزشکان ممکن است جراحی را برای کمک به کنترل حرکت چشم توصیه کنند.
دوربینی
دوربینی یکی دیگر از اختلالات بینایی است که به دلیل ناهنجاری‌های چشمی ایجاد می‌شود و می‌تواند کودکان فلج مغزی را تحت تاثیر قرار دهد. علائم شامل توانایی دیدن واضح از دور است، اما وقتی اشیا نزدیک هستند، تار می‌شوند و از فوکوس خارج می‌شوند.
عینک‌های طبی یا لنزهای تماسی معمولاً به اصلاح این نقص‌های بینایی کمک می‌کنند، اما اگر دستگاه‌های اصلاحی بینایی کار نکنند، جراحی نیز ممکن انجام شود.
نشانه هایی که کودک شما ممکن است مشکلات بینایی داشته باشد
کودکان معمولاً متوجه نمی‌شوند که ممکن است مشکلات بینایی داشته باشند زیرا هرگز بینایی بهتری نسبت به قبل تجربه نکرده‌اند. این به والدین و مراقبان بستگی دارد که به دنبال علائم و نشانه‌هایی مبنی بر وجود مشکل باشند.
برخی از رایج‌ترین علائمی که نشان می‌دهد کودک شما ممکن است مشکلات بینایی داشته باشد عبارتند از:
- پوشاندن یک چشم هنگام تلاش برای خواندن
- حرکت دادن سر در حین مطالعه (برخلاف حرکت دادن چشم ها)
- عدم هماهنگی دست و چشم هنگام مطالعه یا تلاش برای تمرکز بر روی اشیاء
- چشمک زدن هنگام مطالعه کتاب یا سایر مواد را نزدیک چشم یا خیلی دور نگه می‌دارد
- سردردهای مکرر و احساس خستگی چشم
مراجعه به پزشک
اگر احساس می‌کنید فرزندتان ممکن است مشکلات بینایی داشته باشد، در اسرع وقت با یک چشم‌پزشک اطفال، ترجیحاً چشم‌پزشکی که تجربه‌ای با کودکان فلج مغزی دارد، قرار ملاقات بگذارید. اگر برای یافتن چشم پزشک به کمک نیاز دارید یا نیاز به ارجاع دارید، با پزشک اطفال و یا کاردرمانگر کودک خود صحبت کنید.
یک معاینه معمولی چشم و بینایی شامل موارد زیر است:
- ارزیابی حرکات چشم
- تست فشار چشم
- ارزیابی بینایی
- بررسی کوررنگی
- تست اتساع
چشم پزشک همچنین هرگونه ناهنجاری چشمی، عفونت، یا آب مروارید و چگونگی واکنش چشم کودک به محرک‌ها را بررسی می‌کند.
