گفتاردرمانی سکته مغزی
آیا شما یا عزیزانتان از سکته مغزی رنج می‌برید؟ آیا به دنبال راهی برای بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی خود هستید؟ گفتاردرمانی، راه حلی کاملاً قابل دسترس برای شماست! بیش از ۵۰٪ افراد مبتلا به سکته مغزی نیازمند خدمات گفتاردرمانی هستند. با تیم ما از گفتاردرمانگران مجرب، بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی خود را تجربه کنید.در مقاله‌ای جذاب، تشخیص‌ها و مزایای گفتاردرمانی برای بیماران سکته مغزی بررسی شده است. همچنین زمان مناسب برای دریافت خدمات آسیب‌شناس گفتار و زبان را نیز از ما بیاموزید.
با ما تماس بگیرید و راه بهبودی را برای خود یا عزیزانتان پیدا کنید.
فهرست مطالب
مبتلایان سکته مغزی چه زمانی نیاز به گفتاردرمانی دارند؟
سکته مغزی بسته به ناحیه و شدت آسیبی که به مغز وارد شده است توانایی‌های مختلفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در تجربه ما، در اینجا برخی از تشخیص‌های رایج‌تر که می‌تواند منجر به مراجعه فرد پس از سکته به گفتاردرمانی شود بررسی شده است.
پیشگیری از آسپیراسیون
گفتاردرمانی نقش مهمی در پیشگیری از آسپیراسیون (وارد شدن مواد به راه هوایی) پس از سکته مغزی دارد. این نوع آسپیراسیون می‌تواند عوارض جدی مانند عفونت ریه و حتی عوارض جانبی خطرناکتر را ایجاد کند. گفتاردرمانان متخصص در ارزیابی و بهبود توانایی های گفتاری و بلعیدن فرد مبتلا به سکته مغزی می‌پردازند، که این موارد می‌تواند به کاهش خطر آسپیراسیون کمک کند.
نقش گفتاردرمانی در پیشگیری آسپیراسیون پس از سکته مغزی عمدتاً شامل موارد زیر است:
۱. ارزیابی شدت آسیب و توانایی های گفتاری و بلعیدن: گفتاردرمانان ابتدا با استفاده از ابزارها و تست‌های مختلف، میزان آسیب و توانایی های گفتاری و بلعیدن فرد مبتلا به سکته مغزی را ارزیابی می‌کنند. این ارزیابی شامل بررسی عواملی مانند نیروی عضلات گفتاری و بلعیدن، حرکت زبان، و توانایی کنترل بلعیدن می‌شود.
۲. طراحی برنامه‌های درمانی مناسب: بر اساس نتایج ارزیابی، گفتاردرمانان برنامه‌های درمانی خاص و شخصی‌سازی شده را برای بهبود توانایی های گفتاری و بلعیدن فرد تدوین می‌کنند. این برنامه‌ها ممکن است شامل تمرینات مختلف گفتاری، حرکات و تمرینات عضلانی، و تکنیک‌های بلعیدن مناسب باشند.
۳. آموزش تکنیک‌های مدیریت بلعیدن: گفتاردرمانان به افراد مبتلا به سکته مغزی و همچنین خانواده‌های آنها تکنیک‌های مدیریت بلعیدن ارائه می‌دهند. این تکنیک‌ها می‌توانند شامل تغییرات در رژیم غذایی، تکنیک‌های تنفسی، و تکنیک‌های جلوگیری از آسیب به راه هوایی باشند.
۴. پایش و ارزیابی مستمر: گفتاردرمانان به طور مداوم پیشرفت فرد مبتلا به سکته مغزی را پایش می‌کنند و برنامه‌های درمانی را بر اساس نیازهای جدید و تغییرات در وضعیت فرد تنظیم می‌کنند.
به طور کلی، گفتاردرمانی از طریق بهبود توانایی های گفتاری و بلعیدن فرد مبتلا به سکته مغزی، می‌تواند به پیشگیری از آسپیراسیون و کاهش خطرات مرتبط با آن کمک کند.
آفازی یک اختلال ارتباطی است که در نتیجه آسیب به بخش‌هایی از مغز که مسئول زبان هستند، معمولاً در سمت چپ مغز در ناحیه ورنیکه یا بروکا ایجاد می‌شود.
عواملی که می‌توانند سبب ایجاد آفازی شوند سکته مغزی یا آسیب سر به طور ناگهانی است و می‌تواند همزمان با سایر اختلالات گفتاری مانند دیزآرتری یا آپراکسی رخ دهد.
علائم آفازی شامل از دست دادن جزئی یا کامل توانایی بیان یا درک زبان کلامی یا نوشتاری است. تقریبا ۳۰ درصد افراد مبتلا به سکته مغزی دچار آفازی می‌شوند.
آپراکسی گفتاری
آپراکسی معمولاً در اثر آسیب به لوب‌های جداری یا مسیرهای عصبی ایجاد می‌شود که این لوب‌ها را به سایر قسمت‌های مغز متصل می‌کند. این نواحی حافظه توالی حرکات آموخته شده مانند حرکات دهان مورد نیاز برای صحبت کردن را ذخیره می‌کنند.
آپراکسی گفتاری را می‌توان با مشکلات برنامه ریزی حرکات و برنامه ریزی سطح بالاتر حرکتی توصیف کرد.
به عنوان مثال، گفتار خودکار یا بیش از حد آموخته شده بیمار (مثلاً شمارش تا ۱۰) بهتر از گفتار گزاره ای (مثلاً شرح فعالیت های روزهای قبل) ایجاد می‌شود.
دیزآرتری
دیزآرتری عارضه دیگری است که می‌تواند پس از تجربه سکته مغزی ظاهر شود. متأسفانه، این چالش می‌تواند ناشی از آسیب به بسیاری از قسمت‌های مختلف مغز از جمله مخچه، گانگلیون بازال، ساقه مغز و حتی خود رشته‌های عصبی باشد.
این ساختارها همچنین می‌توانند توسط اختلالات دژنراتیو مانند بیماری هانتینگتون آسیب ببینند. افراد مبتلا به دیزآرتری می‌توانند صداهای گفتاری تولید کنند، اما بسته به محل آسیب ممکن است تند، نفسگیر، مبهم یا یکنواخت صحبت کنند.
اثرات سکته مغزی بر سلامت روان
مهم است که از تأثیرات سلامت روان برای بیماران سکته مغزی که چالش های ارتباطی را تجربه می‌کنند آگاه باشید. داشتن ارتباط موثر و عدم دسترسی پس از سکته به آن سیستم می‌تواند برای فرد بسیار ناراحت کننده باشد.
آگاهی از، از دست دادن آنها می‌تواند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارد و منجر به احساس خشم، اضطراب، افسردگی شود. این یکی از دلایل بسیار مهمی است که به دنبال حمایت (به عنوان مثال روانشناسی) و گفتار درمانی مناسب پس از سکته مغزی است.
چگونه گفتاردرمانی می‌تواند به بیماران سکته مغزی کمک کند؟
روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند به کسانی که آفازی، دیزآرتری یا آپراکسی گفتار را تجربه می‌کنند کمک کند تا گفتار، درک سایر مهارت‌های ارتباطی مهم را دوباره به دست‌آورند.
گفتار درمانگران همچنین می‌توانند از بیماران سکته مغزی که در بلع مشکل دارند، که از نظر بالینی به آن دیسفاژی گفته می‌شود، درمان کننند.
برای کسانی که پس از سکته مغزی با چالش های مهمی مواجه می شوند و نیاز به حمایت جامع تری دارند، گفتاردرمانگران می‌توانند آموزش هایی را در مورد ارتباطات جایگزین و تقویتی (AAC) مانند دستگاه های ارتباط دیجیتال ارائه دهند.
بیماران سکته مغزی چه زمانی باید گفتار درمانی را شروع کنند؟
مهم است که افرا مبتلا به سکته در اسرع وقت از نظر مشکلات گفتار و زبان و بلع ارزیابی شوند و در صورت نیاز درمان خود را آغاز کنند.
مطالعات نشان داده‌اند که بهترین کار این است که از دوره ریکاوری اولیه عصبی پس از سکته مغزی، به ویژه برای کسانی که آفازی را تجربه می‌کنند، گفتاردرمانی را شروع کنیم. مداخله زودهنگام با برنامه‌های درمانی فشرده می‌تواند بهبود زیادی در توانایی‌های گفتاری فرد ایجاد کند و کیفیت زندگی فرد را افزایش دهد.
بنابراین بهترین زمان برای آغاز پروسه گفتاردرمانی بلافاصله پس از سکته مغزی و پایدار شدن شرایط حیاتی است.
می‌خواهید بهترین خدمات توانبخشی را دریافت کنید؟
آیا به دنبال بهبودی در کیفیت زندگی خود هستید؟ با ما، بهترین خدمات توانبخشی را تجربه کنید. تیم ما از متخصصین و درمانگران مجرب با همراهی شما، به سرعت به هدفتان نزدیک خواهند شد. از امروز با ما همراه باشید و زندگی را با انرژی و امید پر کنید!