عوارض جانبی داروهای پارکینسون

داروهای شیمیایی، از اصلی‌ترین روش‌های درمان بیماری پارکینسون به حساب می‌آیند. استفاده از دارو، درست است که می‌تواند علائم بیماری را با سرعت بیشتری از بین ببرد، اما از طرفی دیگر دارای عوارض جانبی موقتی و بعضا دائمی روی بدن بیمار می‌باشد. علاوه بر مصرف دارو، روش‌های درمانی دیگری مانند کاردرمانی بسیار کمک کننده است.

فیزیوتراپی در منزل

فهرست مطالب

عوارض شایع داروهای بیماران پارکینسون

برخی از داروهای رایج بیماران پارکینسون عبارت هستند از لوودوپا، آگونیست‌های دوپامین، آنتاگونیست گلوتامات، آنتی کولینرژیک‌ها، مهارکننده‌های COMT و مهارکننده‌های MAO-B. این داروها با هدف بهبود علائم بیماری به افراد تجویز می‌شوند، ولی دارای عوارض جانبی هستند که می‌تواند در هر شخص متفاوت باشد.

عوارض لودوپا

لوودوپا به عنوان یکی از اصلی‌ترین داروهایی که برای بیماران پارکینسون تجویز می‌شود. این دارو برای تمامی مراحل بیماری تجویز می‌شود. لوودوپا در واقع نوعی ماده شیمیایی است که پس از ورود به بدن، تبدیل به دوپامین شده و کمبود ترشح این هورمون در مغز را جبران می‌کند.

  • حالت تهوع
  • حرکات غیر ارادی
  • بدتر شدن یبوست
  • فشار خون پایین، گیجی و توهم
  • مشکلات رفتاری

تمامی موارد بالا، از جمله عوارض جانبی شایع داروی لوودوپا به شمار می‌روند.

عوارض جانبی آگونیست‌های دوپامین

آگونیست‌های دوپامین نیز عملکردی مشابه لوودوپا در بدن دارند و پس از ورود به بدن، به دوپامین تبدیل می‌شوند. این دارو در ابتدای دوره مصرف، ممکن است با لوودوپا به منظور افزایش میزان تاثیرگذاری تجویز شود. مقدار دوز مصرف آگونیست‌های دوپامین، در اوایل دوره مصرف کم بوده و به مرور زمان، بیشتر می‌شود.

بیماران پارکینسون پس از مصرف آگونیست‌های دوپامین عوارض جانبی زیر را تجربه می‌کنند:

  • حالت تهوع و استفراغ
  • یبوست
  • سردرد
  • خواب آلودگی غیرمعمول
  • احساس خستگی ناگهانی در طول روز
  • سرگیجه
  • غش
  • فشار خون پایین
  • توهم و هذیان
  • شدیدتر شدن برادی کینز(کندی اندام حرکتی بدن)

عوارض شایع دارو های آنتاگونیست های گلوتامات یا آمانتادین

آنتاگونیست های گلوتامات که با نام آمانتادین نیز در بازار وجود دارند، از دیگر دارو هایی هستند که برای بیماران مبتلا به پارکینسون تجویز می‌شود. آمانتادین برای درصد کمی از بیماران تجویز شده و به طور معمول نیز اثر کوتاه مدتی داشته و روی برخی از علائم بیماری مانند خستگی، لرزش و سفتی اندام، حرکات غیرارادی و… تاثیر دارد.

این دارو جزو داروهای رده دوم یا سومی است که پزشکان برای بیماران تجویز می‌کنند و حتی در بسیاری از موارد گزارش شده که آمانتادین تاثیری روی بهبودی آنها نداشته است. به هر حال در صورتی که داروهای خانواده آنتاگونیست‌های گلوتامات استفاده می‌کنید، احتمال دارد عوارضی نظیر موارد زیر را تجربه نمایید:

  • تاری دید
  • سرگیجه
  • تورم بخش های مختلف مانند مچ پا
  • سختی تمرکز
  • بیخوابی
  • توهم

عوارض داروهای آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک با مسدود کردن استیل کولین، به مخابره بهتر پیغام‌های عصبی کمک می‌کنند. این نوع از داروها، امروزه کمتر برای بیماران تجویز می‌شوند. از جمله دلایل اصلی که این داروها بسیار کم به بیماران توصیه می‌شوند، عوارض جانبی‌ای است که به همراه دارند. آنتی کولینرژیک در برندهای مختلفی مانند اورفنادرین(Biorphen و Disipal)، پروسیکلیدین (آرپیکولین و کمردرین) و تری هگزی فنیدیل (بروفلکس و آرتان) در بازار موجود هستند.

انواع دارو های آنتی کولینرژیک، بیشتر در مراحل اولیه بیماری پارکینسون به بیماران پیشنهاد می‌شوند. ضمن اینکه به تشخیص پزشک متخصص، این دارو می‌تواند همراه با داروهای دیگری نظیر لوودوپا و آنتاگونیست گلوتامات نیز مصرف شوند. مصرف آنتی کولینرژیک میتواند عوارض جانبی مانند موارد زیر داشته باشد:

  • خشک شدن دهان
  • تار شدن بینایی
  • خواب آلودگی
  • توهم
  • احتباس ادرار: آنتی کولینرژیک ها با اثر روی ماهیچه های دیواره مثانه، میزان انقباض آنها را کاهش می‌دهد. به همین دلیل هم به بیمارانی که دچار مثانه بیش فعال هستند، توصیه می‌شود. بر اساس نظر بیمارانی که در دوره های کاردرمانی در منزل ما شرکت کردند، این افراد پس از مصرف این دارو در دفعات کمتری مجبور به استفاده از سرویس بهداشتی بوده‌اند.

عوارض مهارکننده های COMT

در صورتی که پزشک متخصص، دارو های لوودوپا و آگونیست های دوپامین را برای شما تجویز کرد، احتمالا دارو مهارکننده های COMT نیز برای شما تجویز میکند. این دارو در واقع با مسدود کردن آنزیم هایی که هورمون دوپامین را تجزیه میکنند، باعث هورمون دوپامین بیشتری به قشر مغز میشود.

برخی از عوارض جانبی مهارکننده های COMT عبارتند از:

  • تشدید حالت تهوع و استفراغ در بیمار
  • بیشتر شدن حالت دیسکینزی(حرکات غیر ارادی بدن)
  • تغییر رنگ ادرار به قهوه ای مایل به قرمز
  • اسهال

عوارض مهارکننده ‌های AO-B

مهارکننده‌های AO-B، عملکردی مشابه مهارکننده‌های COMT دارند. این داروها با مسدود کردن آنزیمی به نام مونو آمین اکسیداز، از تجزیه هورمون دوپامین در مغز پیشگیری می‌کنند. داروهای مهارکننده به طور کلی بیشتر برای افزایش اثرپذیری بدن به داروهای لوودوپا و آگونیست‌های دوپامین، تجویز می‌شوند.

معمولا بیماران مبتلا به پارکینسون که داروهای مهارکننده‌های AO-B را به تنهایی مصرف کرده‌اند، با عوارضی نظیر موارد زیر مواجه شدند:

  • سردرد
  • درد در مفصل های بدن
  • سوء هاضمه
  • علائمی مشابه بیماری آنفولانزا
  • افسردگی

در صورتی که این دارو به تنهایی مصرف شود، شایع ترین عارضه آن میتواند زمین خوردن و عدم کنترل کافی روی حرکات باشد. شرکت در دوره های کاردرمانی در منزل، می‌تواند تا حد زیادی به رفع این مشکل کمک کند. ضمن اینکه اگر از دارو های ضد افسردگی استفاده می‌کنید، حتما قبل از مصرف مهارکننده ‌های AO-B، با پزشک متخصص خود در این باره مشورت نمایید. چرا که تجربه نشان داده است که دارو های ضد افسردگی میتوانند با مهارکننده‌های AO-B، تداخل ایجاد کنند.

چکار کنیم تا از عوارض جانبی دارو های پارکینسون در امان باشیم؟

اشاره کردیم که مصرف داروهای پارکینسون، می‌تواند عوارض جانبی بسیار جدی را برای بیماران به همراه داشته باشد. عوامل مختلفی می‌توانند روی نوع پاسخ بدن به دارو موثر باشند که مهمترین آنها شامل سن، مرحله پیشرفت بیماری و سلامت کلی بدن شما است. بر اساس تحقیقات انجام شده، اکثر داروهایی که برای بیماران تجویز می‌شود، می‌توانند ۳ الی ۶ سال، علائم بیماری را تا حد زیادی کاهش دهند، اما مشکلی که وجود دارد عادت بدن به دارو است.

در این صورت دیگر دوز قبلی که بیمار مصرف میکرد، پاسخگوی از بین بردن علائم نبوده و حتی در مواردی شدید، مشاهده شده که فرد دچار مسمومیت های دارویی میشود. امروزه روش های جدید درمانی برای بیماران پارکینسون به وجود آمده که با تمرکز روی فعالیت های جسمانی، علائم بیماری را در طولانی مدت کاهش داده است.  این روش مدرن درمان، کاردرمانی در منزل نام دارد!

کاردرمانی؛ بهترین شیوه درمان برای بیماران پارکینسون

کاردرمانی یکی از روش‌های درمان نوین است که در کنار مصرف دارو های شیمیایی، می‌تواند تاثیر بسیار بیشتری روی کم شدن علائم پارکینسون داشته باشد. کاردرمانگر با مشاهده و بررسی دقیق وضعیت بیمار، تمرینات و استراتژی‌هایی را به او یاد می‌دهد که فرد قادر باشد در کوتاه‌ترین زمان ممکن به روند زندگی قبلی خود بازگردد.

شرکت در دوره‌های کاردرمانی در منزل می‌تواند مشکلاتی که درصد بالایی از بیماران مبتلا به پارکینسون با آن روبه‌رو هستند مانند مشکلات تعادلی، عدم هماهنگی اندام‌های حرکتی، خستگی، درد در نواحی مختلف بدن، راه رفتن، ضعف ماهیچه های بدن و… را تا حد زیادی برطرف کند.

سیب نت؛ نخستین مرکز ارائه دهنده خدمات کاردرمانی در منزل!

افرادی که از بیماری پارکینسون رنج می‌برند، برای حرکت ماهیچه و عضلات خود نیاز به صرف انرژی بسیار زیادی دارند. این افراد در مراحل پیشرفته‌تر بیماری به سختی قادر خواهند بود تا کارهای روزمره خود را انجام دهند. به همین دلیل نیز شرکت در دوره‌های کاردرمانی به معنای صرف انرژی زیادی برای خروج از خانه برای این افراد است. حالا فرض کنید دوره درمانی در منزل شما، مکانی که در آن احساس راحتی دارید و در آنجا زندگی می‌کنید، انجام شود!

یکی از خدماتی که سیب نت به مراجعین خود ارائه می‌دهد و سبب تمایز ما با دیگر شرکت‌های توانبخشی فعال در این زمینه شده، خدمات گفتار درمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی در منزل می‌باشد. شما عزیزان می‌توانید برای دریافت مشاوره رایگان، با تیم پشتیبانی ما تماس حاصل کنید.

خدمات توانبخشی در منزل

می‌خواهید بهترین خدمات فیزیوتراپی را دریافت کنید؟

آیا به دنبال بهبودی در کیفیت زندگی خود هستید؟ با ما، بهترین خدمات توانبخشی را تجربه کنید. تیم ما از متخصصین و درمانگران مجرب با همراهی شما، به سرعت به هدفتان نزدیک خواهند شد. از امروز با ما همراه باشید و زندگی را با انرژی و امید پر کنید!