راه رفتن پارکینسونی

تمرینات ورزشی نقش حیاتی در بهبود راه رفتن افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دارند. این تمرینات می‌توانند به تقویت عضلات، بهبود تعادل و افزایش هماهنگی اندام‌های بدن کمک کنند. همچنین، تمرینات تعادلی مانند یوگا، پیاده‌روی و تمرینات با استفاده از توپ‌های تعادلی، به تقویت سیستم عصبی کمک می‌کنند. فیزیوتراپی همراه با مجموعه‌ای از تمرینات ویژه که به بهبود استراتژی‌های راه رفتن کمک می‌کنند، معمولا در قالب برنامه های کاردرمانی برای بیماران پارکینسون تجویز می شوند. این تمرین ها می‌توانند به شکل مؤثری مشکلات حرکتی ناشی از پارکینسون را کاهش دهند. بسیاری از این تمرین ها برای فضای خانه طراحی شده و زیر نظر فیزیوتراپ‌ها و کاردرمانگرها، انجام می شوند. برخی از رایج ترین تمرینات برای بهبود الگوی راه رفتن بیماران پارکینسون عبارتند از:

• راه رفتن با مترونوم یا سیگنال‌های موسیقی: استفاده از مترونوم یا سیگنال‌های موسیقی در هنگام پیاده‌روی می‌تواند به کاهش حرکات نامنظم، افزایش سرعت پیاده‌روی و کاهش بروز اختلالات گام کمک کند. معمولا توصیه می‌شود این روش را به مدت سی دقیقه، چند بار در هفته انجام دهید.
• تجسم راه رفتن: قبل از آغاز پیاده‌روی، تجسم کنید که در حال برداشتن گام‌های بلند هستید و تمرین راه رفتن را در ذهن خود مرور کنید. این روش می‌تواند به تمرکز شما در پیاده‌روی کمک کند و بخش‌های دیگری از مغز، به غیر از گانگلیون‌های پایه را فعال سازد. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که این فعالیت مغزی ممکن است به جبران کاهش سطح دوپامین کمک نماید.
• تای چی: تای‌ چی مجموعه ای از تمرینات، با هدف بهبود وضعیت بدن و افزایش ثبات و هماهنگی عضلات است. تای ‌چی به تنظیم و تقویت ساختار بدنی کمک کرده و به بهبود عملکرد حرکتی فرد می‌پردازد.